غزل، غزال خیال است، می گریزد زود

                                   نفس، نوای حضور است، در حضورت بود

به چشم گرچه بگفتم بخواب، فردا هست

                                   درون چشم تو  امشب  هزار  بار  بغنود

اگر به تازیانه ی گیسوت حد زنند بسم الله

                                   من از شراب لبانت همیشه مست و کبود

تو سرو قد چمن آرای محفلم بودی

                                   بیا که باغ و چمن بی تو این دلم فرسود

مگر نه عشق گناهی بزرگ می باشد

                                   تو قصد کن به قصاص و من و شب موعود

 

نوشته شده در یکشنبه 89/3/9ساعت 9:46 صبح توسط حمیده نظرات ( ) |